ទំនាក់ទំនងការទូតរវាងខ្មែរនិងថៃបានឈានដល់ដំណាក់កាលតានតឹងជាថ្មី ទៀត នៅចុងសប្តាហ៍នេះ នៅក្រោយពេលដែលរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានទាមទារសំណងជាងពីរលានដុល្លារ អាមេរិកពីភាគីថៃ ដើម្បីជួសជុលការខូចខាតផ្សារព្រះវិហារ ដែលបានឆេះ កាលពីដើមខែមេសា ដោយស្នាដៃទាហានសៀម។ ប៉ុន្តែទីក្រុងបាងកកបានបដិសេធ ហើយថែមទាំងអះអាងថា ទីនោះជាទឹកដីរបស់ខ្លួនទៀតផង។ តើកម្ពុជាគួរចាត់ទុកថៃជាដៃគូចរចា សម្រាប់ដំណោះស្រាយព្រំដែនតទៅទៀតដែរឬទេ?
សៀម ដៃម្ខាងចរចា ដៃម្ខាងឈ្លានពាន! តើនៅបន្តរបៀបនេះរហូតដល់ណា?
វាហាក់ដូចជាមិនខុសអ្វីពីល្បែងបិទពួន ឬក៏ល្បែងដណ្តើមស្លឹកឈើនោះឡើយ ប្រសិនណាបើគេពិនិត្យមើលទំនាក់ទំនងការទូតរវាងខ្មែរនិងសៀម នារយៈពេលចុងក្រោយនេះ។
ចាប់តាំងពីវត្តកែវសិក្ខាគីរីស្វារៈ រហូតដល់តំបន់វាលឥន្ទ្រី និងតំបន់ជាយដែនឯទៀត សុទ្ធតែមានករណីជម្លោះដណ្តើមដីគ្នារវាងប្រទេសទាំងពីរ។
ទីតាំង ជាច្រើននៅលើទឹកដីរបស់ខ្មែរដែលមានប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅជាយូរយារណាស់ មកហើយនោះ ស្រាប់តែឥឡូវនេះ បែរជាភាគីសៀមអះអាងថាជារបស់គេដែរ។ រឿងជាក់ស្តែងបំផុតមួយទៀតកំពុងតែកើតឡើង នាពេលនេះ គឺចំណាទទាក់ទងនឹងទីផ្សារមួយកន្លែង ដែលស្ថិតនៅជាប់ជើងប្រាសាទព្រះវិហារ។
មហិច្ឆតារបស់សៀម ដែលចង់បានដីក្បែរជើងប្រាសាទព្រះវិហារបន្ថែមទៀតនេះ បានបង្ហាញច្បាស់ នៅក្រោយពេលដែលក្រសួងការបរទេសកម្ពុជាបានទាមទារសំណងខូចខាត ជាទឹកប្រាក់ជាង២លានដុល្លារអាមេរិក ពីភាគីសៀម ដើម្បីជួសជុលការខូចខាតផ្សារដែលទាហានរបស់ពួកគេបានបាញ់ឲ្យឆេះ ខ្ទេចខ្ទីគ្មានសល់ ក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ផ្ទុះអាវុធ កាលពីដើមខែមេសា។ ប៉ុន្តែជំនួសឲ្យសំណងជួសជុលខូចខាត ទីក្រុងបាងកកបែរជាចាត់ទុកទីផ្សារនោះថាជាទឹកដីរបស់ខ្លួនទៅវិញ។
តាមពិត រឿងបែបនេះ វាបានកើតមានដដែលៗ ច្រើនលើកច្រើនសារណាស់មកហើយ ពោលគឺភាគីសៀមហាក់ដូចជាបង្ហាញពីចេតនាបង្កទំនាស់កាន់តែខ្លាំង តាមរយៈមហិច្ឆតាចង់បានទឹកដីខ្មែរស្ទើរគ្រប់ទីកន្លែងនៅតាមជាយដែន ខណៈដែលភាគីកម្ពុជាតែងតែបង្ហាញភាពទន់ភ្លន់ ចង់ដោះស្រាយបញ្ហាព្រំដែនដោយសន្តិវិធី។
ជំហររបស់ក្រសួង ការបរទេសសៀមដែលមិនត្រឹមតែមិនខ្ចីអើពើទៅនឹងការទាមទារសំណងរបស់ កម្ពុជា តែថែមទាំងបានបង្ហាញចេតនាចង់លេបទឹកដីខ្មែរ នៅជើងប្រាសាទព្រះវិហារថែមទៀតនោះ បានធ្វើឲ្យអរិយភាពរវាងជាតិសាសន៍ខ្មែរនិងសៀមកាន់តែរីកធំឡើងថែម មួយកម្រិតទៀត។ ប៉ុន្តែទំនងជាចង់បង្ហាញភាពទន់ភ្លន់ខ្លះ មេទ័ពកំពូលរបស់សៀមបានបង្ហាញចេតនាចង់ចរចាជាមួយកម្ពុជា អំពីបញ្ហានេះដែរ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ សម្រាប់ក្រុមអ្នកវិភាគនិងតាមដានទំនាស់ព្រំដែនរវាងខ្មែរនិងសៀម ពាក្យថាចរចាដែលភាគីសៀមតែងតែប្រើប្រាស់នោះហាក់ដូចជាគ្មានតម្លៃ ទៀតឡើយ សម្រាប់កម្ពុជា។គ្មានតម្លៃដោយហេតុថា រាល់ការចរចាម្តងៗ ភាគីសៀមតែងយកវេទិកានៃតុចរចានេះ ដើម្បីយកប្រៀបលើកម្ពុជាជាដរាប តាមរយៈការទាមទារនេះ ទាមទារនោះ មិនចេះចប់មិនចេះហើយ រាប់ទាំងការទាមទារខ្លះដែលគ្មានមូលដ្ឋានអ្វីទាំងអស់។
ជាក់ស្តែង គ្រាន់តែការទាមទារឲ្យកម្ពុជាទទួលយកពាក្យប្រាសាទ “ប្រះវិហាន” តាមសំនៀងរបស់ថៃ សម្រាប់ហៅប្រាសាទព្រះវិហារទៅតាមការនឹកឃើញរបស់ខ្លួននោះបានធ្វើ ឲ្យរាំងស្ទះដំណើរការចរចាជាច្រើនលើកមកហើយ។ នេះនៅមិនទាន់រាប់ការទាមទារចង់ឲ្យកម្ពុជាទទួលយកផែនទី ដែលសៀមខ្លួនឯងបានគូសជាឯកតោភាគី និងការលើកហេតុផលដែលខ្វះមូលដ្ឋានច្បាប់ជាច្រើនទៀតផងទេ។
ក្នុង ស្ថានភាពបែបនេះ គេអាចចោទសួរថា តើរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាអាចចាត់ទុកប្រទេសជិតខាងមួយនេះជាដៃគូចរចា ក្នុងដំណោះស្រាយព្រំដែនតទៅទៀតបានដែរឬទេ? ចម្លើយដែលហាក់ដូចជាមិនពិបាកនឹងឆ្លើយសោះនោះ គឺមិនអាចឡើយ។ មិនអាច ព្រោះតែគ្មានអ្នកណាសង្ឃឹមថា ការចរចាអាចសម្រេចបានលទ្ធផលនោះទេ។ កម្ពុជាពិតជាបានសាកល្បងចរចាជាច្រើនលើករួចហើយ ប៉ុន្តែ ទីបំផុត មិនត្រឹមតែគ្មានលទ្ធផលប៉ុណ្ណោះទេតែភាគីសៀមរិតតែបង្ហាញភាព គឃ្លើនកាន់តែខ្លាំងឡើងថែមទៀត។
ដូច្នេះ វាពិតជាសមស្របណាស់ ដែលថា គួរដល់ពេលដែលកម្ពុជាត្រូវប្រើប្រាស់ជម្រើសថ្មីក្នុងការដោះស្រាយ បញ្ហាព្រំដែនជាមួយសៀមហើយ៕
free programes
Read more!
0 comments:
Post a Comment