ស្វែងយល់អំពី ទឹកដីខេត្តមេ-ស បច្ចុប្បន្ន

ផែនទីខេត្តមេ-ស

ដោយ ថាច់ ប្រីជា គឿន

មេ-ស ជាខេត្តខ្មែរមួយនៅតំបន់ដែន ដីសណ្តទន្លេមេគង្គនៃទឹកដីកម្ពុជា
ក្រោម នៃអាណាចក្រនគរភ្នំ ដែលយួនបានប្តូរឈ្មោះទៅជាភាសាយួន
ថាខេត្តដិនតឿង (Định Tường) ក្រោយមកប្តូរទៅជាម៉ីថ (Mỹ Tho) និងក្រោយមកទៀតរដ្ឋាភិបាលបក្សកុម្មុយនិស្តយួនបានដាក់បញ្ចូលខេត្ត
កោះគង (Gò Công) និងខេត្តមេ-ស ឲ្យចូលគ្នាធ្វើជា ខេត្ត មួយ រួចបានប្តូរ
ទៅជាតៀងយ៉ាង (Tiền Giang) ។
បច្ចុប្បន្ន ខេត្ត មេ-ស គឺជាទីក្រុងចំណាត់ ថ្នាក់លេខ ២ របស់ខេត្តតៀងយ៉ាង
(Tiên Giang) នៃរដ្ឋាភិបាលបក្សកុំមុយនិស្តយួន ។

អត្ថន័យពាក្យថា មេ-ស៖
យោងតាមវចនានុក្រមខ្មែររបស់ សម្តេចព្រះ សង្ឃរាជ ជួន ណាត
(ជោតញ្ញាណោ) បោះពុម្ភឆ្នាំ ១៩៦៧ បានពន្យល់ត្រង់ពាក្យថា មេ-ស
មានន័យ យ៉ាង នេះ ៖

មេ-ស(មេ-ស) ន.បិសាចស្រី,យាយទេព, អ្នក តាស្រីៈមេ-ស ជ្រៃ,
មេ-ស ប្រចណ្ឌ ។ល។

អត្ថន័យពាក្យថា Mỹ Tho ៖
ជនជាតិយួនគេហៅ ខេត្តមេ-ស ជាភាសា យួនថា ម៉ីថ (Mỹ Tho) ។
ពាក្យថា ម៉ីថ នៅ ក្នុងភាសាយួននេះគ្មានន័យទេ ព្រោះពាក្យនេះជាភាសា
ខ្មែរថា មេ-ស ហើយ ជនជាតិ យួន ហៅមិនច្បាស់ក្លាយជា ម៉ីថ ដែល
អក្សរយួនសរសេរថា Mỹ Tho ។

ទីតាំងភូមិសាស្ត្រ៖
ទីក្រុងមេ-ស បច្ចុប្បន្ន មានទីតាំងឋិតនៅច្រាំង ខាងជើងនៃដងទន្លេ
លឿង (Xông Tiền) ទិសឦសានជាប់នឹងស្រុកផ្សារអង្ករ (huyện Chợ
Gạo) ទិសខាងលិចជាប់នឹង ស្រុកជុំក្រុង (Châu Thành) ខាង ត្បូង
ជាប់នឹងទន្លេលឿង (Sông Tiền) និងខេត្តកំពង់ ឬស្សី (Bến Tre) ។

ផ្ទៃដី និង ចំនួនប្រជាជន៖
ទីក្រុងមេ-ស មានផ្ទៃដីធម្មជាតិចំនួន ៤៩,៩៨ Km2 ។ ទីក្រុង មេ-ស
មាន ១១ សង្កាត់ និង ៤ ឃុំ និងមានប្រជាជនសរុប ១៦៥.០៧៤ នាក់ ។

ថ្ងៃទី ២៣ ខែតុលា ឆ្នាំ ២០០៨ គណៈ កម្មា ធិការប្រជាជនទីក្រុងមេស
អាណត្តិ IX នៃរដ្ឋាភិ បាលបក្សកុមកមុយនិស្តយួនបានបើកកិច្ចប្រជុំ
លើក ទី ១៣ (វិសាមញ្ញ) ដើម្បីពិនិត្យលើគំរោងការផ្លាសប្តូររដ្ឋបាល
ភូមិសាស្ត្រក្នុងការពង្រីកទីក្រុងមេ-ស ។

ក្រោយពីកិច្ចប្រជុំនេះ ទីក្រុងមេ-ស ត្រូវបាន រដ្ឋាភិបាលយួនសម្រេច
ធ្វើការពង្រីកដោយមានផ្ទៃដីធម្មជាតិចំនួន 8.154,08 ha (កើនឡើង
3.295,28 ha) ។ ប្រជាមាន 204.142 នាក់ (កើនឡើងចំនួន 94.725
នាក់) ។

ប្រវត្តិ៖

សម័យអាណានិគមនិយមបារាំង៖
ឆ្នាំ ១៨៧៦ ខេត្តមេ-ស ត្រូវបានស្តេចយួនប្តូរ ឈ្មោះទៅជាភាសាយួន
ថាខេត្តដិន តឿង (Định Tường) ក្នុងចំណោមខេត្តទាំង ៦ នៅដែន
ដីកម្ពុជាក្រោម ។ ពេលបារាំងចូលកាន់កាប់កម្ពុជាក្រោម មេ-ស បាន
ក្លាយទៅជានិគម (arrondissement) មួយឋិតនៅក្នុងតំបន់មេ-ស តាម
រដ្ឋបាលភូមិសាស្ត្រ ដែលបារាំងបានកំណត់ ។

យោងតាមកិច្ចព្រមព្រៀងថ្ងៃទី ២០ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ១៨៩៩ របស់សហព័ន្ធ
ឥណ្ឌូចិនដើម្បីធ្វើការផ្លាស់ប្តូរនិគមទៅជាខេត្តចាប់ពីថ្ងៃទី ០១ ខែមករា
ឆ្នាំ ១៩០០ នោះ និគមមេ-ស ត្រូវបានគេប្តូរទៅជាខេត្ត មេ-ស វិញ ។
ទីរួមខេត្តរបស់ខេត្តមេ-ស ពេលនោះ គឺទីរួម ខេត្តមេ-ស ។

មុនដំបូងខេត្តមេ-សមានមជ្ឈមណ្ឌលរដ្ឋបាល ភូមិសាស្ត្រ ៣ តំបន់ធំ
ហើយចែកចេញ ជា ១៥ ស្រុក ។

ចាប់ពីថ្ងៃទី ០៩ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៩១៣ ដល់ថ្ងៃទី ០២ ខែកុម្ភៈ ១៩២៤
ខេត្តកោះគង (Gò Công) ត្រូវបានគេដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងខេត្តមេ-ស
គឺជាខ័ណ្ឌ កោះគង ។
ពីឆ្នាំ ១៩៤៥ ដល់ ១៩៧៥៖
ឆ្នាំ ១៩៥៦ រដ្ឋាភិបាលសាធារណរដ្ឋវៀត ណាម (Việt Nam Cộng Hòa)
បានប្តូរឈ្មោះ ខេត្ត មេ-ស ទៅជាភាសាយួនថា ខេត្តដិនតឿង (Định
Tường) តាមបទបញ្ជាលេខ 143-NV ចុះថ្ងៃទី ២២ ខែតុលា ឆ្នាំ ១៩៥៦។
ការប្តូរឈ្មោះនេះត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលរណសិរ្សជាតិរំដោះវៀតណាម ខាង
ត្បូង ( Mặt trận dân tộc giải phóng miền Nam Việt Nam) ដែល ជារដ្ឋាភិបាលបង្កើតឡើងដោយក្រុមជនជាតិយួនកុម្មុយនិស្តនិយមធ្វើការ បដិសេធឈ្មោះដែលបានប្តូរថ្មីនេះ ហើយរក្សាឲ្យនៅជា ខេត្តម៉ីថ (Mỹ
Tho) ដូចដើម ។

ខែសីហា ឆ្នាំ ១៩៦៨ ខ័ណ្ឌកោះគង (Gò Công) ត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលរណ
សិរ្សជាតិ រំដោះវៀតណាមខាងត្បូង ផ្តាច់ចេញពីខេត្តមេ-ស ហើយបង្កើត
ឲ្យមានខេត្តកោះគងឡើងវិញ ។

ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៩៧៦ ខេត្តមេ-ស និង ខេត្តកោះ គង ត្រូវបានរដ្ឋាភិបាល
សាធារណរដ្ឋសង្គមនិយមវៀតណាម ដាក់បញ្ចូលចូលគ្នាហើយបង្កើត
ទៅជាខេត្តថ្មីមួយទៀតដែលភាសាយួនហៅថា ខេត្តតៀងយ៉ាង (Tiền
Giang) ។

ថ្ងៃទី ០៧ ខែតុលា ឆ្នាំ ២០០៥ ខេត្តមេ-ស ត្រូវបានក្លាយជាទីក្រុងចំណាត់
ថ្នាក់លេខ ២ របស់ខេត្តតៀងយ៉ាង (Tiền Giang) ដោយមានការទទួល
ស្គាល់ពីនាយករដ្ឋមន្ត្រីនៃ រដ្ឋាភិបាលបក្សកុម្មុយនិស្ត យួន ៕
free programes

Read more!